πολύκοπρος

-ον, Α

αυτός που έχει πολύ κόπρο, πολλή ακαθαρσία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + κόπρος, ἡ, «ακαθαρσία, κόπρανα» (πρβλ. φιλό-κοπρος)].